25 November 2014

Zusters Irak danken voor de steun

Ga naar overzicht

Deel op:

e zusters dominicanessen die in Noord-Irak gevlucht zijn voor ISIS hebben behalve veel morele steun en sympathie ook zo’n 144.000 dollar hulp gekregen uit het wereldwijde dominicaanse netwerk. Een bericht van zr. Maria Hannah.

De zusters dominicanessen van St. Catherina van Siena in Irak vluchtten deze zomer vanuit Mosul en Karakosh naar Koerdisch gebied. Ze wonen nu in Erbil, Ankawa, waar ze doen wat ze kunnen voor de andere vluchtelingen. Zie eerdere berichten op deze website.

Zr. Maria Hannah o.p., Dominicanessen van St. Catharina van Siena in Irak

Ten eerste wil ik mijn diepe dankbaarheid uitspreken aan ieder van jullie, voor wie wij bidden. Jullie hulp in onze rampspoed wordt zeer gewaardeerd en is onbetaalbaar.

Ik wil jullie laten weten dat we een deel van het geld dat jullie stuurden hebben gebruikt om een stuk grond te verharden bij ons convent in Ankawa/Erbil, om er containers neer te zetten met aansluitingen voor electriciteit en water, en om de containers te meubileren.

Bovendien hebben we het convent uitgebreid omdat er meer zusters leven. Dat gebeurde niet alleen in Erbil, maar ook in Duhok, waar negentien zusters zijn gaan wonen. We zijn God dankbaar dat jullie op onze weg zijn gezet.

Ook kochten we drieduizend dekens en drieduizend matrassen voor de vluchtelingen die huizen konden huren zonder slaapgelegenheid en voedsel. De zuster hebben deze goederen verdeeld met de hulp van een aantal jonge mensen.

Details Bedrag (in Iraakse dollars)
Grond plaveien en riool en electriciteit aanleggen voor de containers 44,513,000
Containers en kamers in twee conventen meubileren 39,341,000
Aanschaf van 3000 dekens en 3000 mattrassen 91,500,000
Totaal (in US dollar: 144,920,61) 175,354,000

Het is hier al winter en het weer is nat en koud. Mensen hebben meer dekens nodig en draagbare kachels. We doen ons best om spullen te kopen tegen fatsoenlijke prijzen, zodat we zoveel mogelijk mensen kunnen helpen.

Helaas is dit onze werkelijkheid. Wat het meeste zeer doet is dat er geen enkel teken is op verbetering in de toekomst. Elke dag vragen we: hoe lang gaat dit door? En wat komt er nog?”

Moge God uw werk zegenen en u sterken.

Sr. Maria Hanna, o.p.
Priorin van de Dominicanessen van St. Catherina van Siena in Irak